Het verhaal achter paniekaanvallen

Terwijl ik aan het bedenken was wat ik hier zou gaan schrijven, realiseerde ik me dat ik in mijn leven nog nooit iets angstigers heb meegemaakt dan een paniekaanval. Ik heb moeilijke en lastige situaties gekend maar bij geen één voelde ik doodsangst. Bij een goeie paniekaanval, zo één die me volledig overnam, wist ik zeker dat ik doodging. Mijn hart deed dan maar wat. Het ging razendsnel, sloeg over wanneer het wilde en bonkte zo hard dat ik dacht dat iedereen het kon zien. Ik was misselijk, alle spieren verkrampt, ik kon niet nadenken, zag wazig en hyperventileerde. En dat allemaal gewoon in de Jumbo ofzo. Ik heb lang gedacht dat ik één van de weinigen was die dit zo heftig meemaakte. Inmiddels weet ik dat ik één van de velen ben. Ambulances rukken regelmatig uit voor mensen die ervan overtuigd zijn dat ze een hartaanval hebben en doodgaan. Ik snap dat. Zo voelt het echt. Dit was het dan, adios, mijn leven is voorbij.

Vooral vrouwen hebben last van paniekaanvallen. Dat komt omdat vrouwelijke hormonen en zeker de veranderingen in de hormoonspiegel invloed hebben. Het kan goed zijn dat je in de (pré)menopauze zit en je ineens veel angstiger voelt en zelfs paniekaanvallen hebt. Er zijn veel onderzoeken en uitspraken gedaan over de oorzaken van en behandelingen voor paniekaanvallen. Ik haal daaruit wat me aanspreekt maar ga vooral af op mijn eigen ervaringen en inzichten. Die zijn niet persé wetenschappelijk onderbouwt.

Dit is hoe ik het zie: Angst geeft aan dat je niet op het juiste pad bent. Dus eigenlijk is angst wel een goede raadgever. Het vertelt je om meer van jezelf te houden en te geloven in de kracht en de potentie die in je zit. Het vraagt je om je ervan bewust te worden dat je je leven in eigen handen hebt en dat de angst en daarmee de paniekaanval niet zomaar gebeurt. Je hebt het zelf veroorzaakt. Niet bewust en wellicht zijn er dingen in je leven gebeurd waar je niet om hebt gevraagd. In dat geval gaat het erom hoe je met zo’n gebeurtenis omgaat. Laat je het je hele leven beïnvloeden en ga je gebukt onder paniekaanvallen en misschien zelfs ziekte? Of luister je naar je angst en ga je je eigen pad lopen, ga je nu eindelijk jezelf de  liefde geven die je verdient.

Kom uit je hoofd en leef meer in je leven. Voel dat jouw voeten op de grond staan. Ga dansen, wandelen, beoefen yoga. Ja, ga ook maar gewoon mediteren. Deze activiteiten helpen je om je hoofd leeg te maken en in je lijf te zijn. Dat je weer in verbinding komt met jezelf. Ik weet het, het zijn allemaal mode woorden en cliché’s…. en allemaal waar. Al moet ik wel een kanttekening plaatsen bij mediteren want juist mensen met paniekaanvallen hebben de neiging om  ‘eruit te vliegen’. Om niet echt in hun lijf aanwezig te zijn. Richt je dan tijdens een meditatie vooral op je lichaam. Op het zijn in het hier en nu, zonder daarbij naar andere dimensies te vertrekken.

Mensen die last hebben van paniekaanvallen, hebben de neiging om op te gaan in hun eigen (droom)wereld. Zij kunnen zich compleet verliezen in iets of iemand die hen in hogere sferen brengt. Je bent niet meer in het hier en nu, je bent met je hoofd altijd ergens anders. De verbinding met jezelf is weg. Je luistert niet meer naar je gezonde verstand die in veel gevallen in geen velden of wegen meer te bekennen is. Je bent van jezelf weggevlucht. Het kan zijn dat je lichaam allerlei klachten ontwikkelt om jou te laten voelen dat je überhaupt een lichaam hebt. Het lichaam schreeuwt om aandacht: Kom terug! Bewoon mij! Heel mij! Het gaat hier om de naakte waarheid. Durf jezelf te zien zoals je nu bent. Aanvaard wat er is in plaats van eindeloos te fantaseren over hoe je wilt dat het is of denkt te willen.

Je hoeft niet langer weg te rennen voor jezelf. Voor de pijnen, de trauma’s. Ze zijn onderdeel van jou. Hoe naar ze misschien ook zijn. Ze willen gezien worden, net als jij. Het is de enige weg naar jezelf want je weet inmiddels dat ervan weglopen, averechts werkt. Het kost je bakken met energie en het levert je alleen maar ellende op. Jezelf zien met alles erop en eraan is zelfliefde.  Dus in plaats van van alles te verwachten van jezelf, het leven, van anderen, ga van jezelf houden. Stop daar je energie in. De rest komt dan vanzelf. En nee, het is geen quick fix maar wel eentje die werkt en blijft.

Stel je een leven voor zonder gejaagdheid, zenuwen, angst en paniek. Voel de innerlijke rust die dan overblijft. Dat ben jij.

Misschien vind je ook leuk...

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *